Het leuke van meedoen aan schrijfwedstrijden is het ontmoeten van andere schrijfvormen. Uitgeverij Manalone heeft een oproep gedaan naar Haiku’s. Ik wist niet eens wat het was. Bij navraag blijkt het te gaan om een Japanse dichtvorm waar gedichten uit maar drie regels, in totaal 13 lettergrepen, bestaan. Hierbij moet de eerste regel vijf lettergrepen bevatten, de tweede regel zeven lettergrepen en de derde regel weer vijf lettergrepen. Vroeger was het thema van dit soort gedichten gerelateerd aan de natuur maar tegenwoordig mag het thema van alles zijn. Ik ging er eens voor zitten.
Tja, waar moet het over gaan? Zomaar wat kletsen, moet het wel ergens over gaan of is iets totaal nietszeggend ook veelzeggend?
Mensen praten veel
maar zeggen soms zo weinig
minder praats zegt meer.
Of moet het toch iets meer verhalend zijn? Iets over mensen? Iets romantisch of zo?
Hij pakte haar hand
en nam haar mee naar buiten
samen hand in hand.
Of iets met meer drama er in? Met een grootser thema, de cirkel van het leven?
Haar oude handen
streelden het nieuwe leven
de baby lachte.
Of toch maar terug naar de natuur? Op je rug in het gras de wolken volgend?
Wolkenflarden hoog
hoog in de lucht geworpen
hoog en weer omlaag.
Ik kom er helemaal in zeg! Nu nog eentje over natuur en met een woordspeling.
Zachte sneeuwvlokken
vallen op de warme weg
sneeuwvlokken op weg.
Voor de zekerheid heb ik ze alle vijf maar ingestuurd. En ik kreeg een vriendelijk bedankje retour gepaard met de opmerking dat het totaal nu op 1.044 haiku’s stond. Of ik even wilde wachten tot alles gelezen was. Dat doen we dan maar. Wachten tot alle 13.582 lettergrepen zijn gelezen.
Oefening baart kunst! 🙂
🙂
vijf haiku’s op weg
een-duizendvierenveertig
dat is haiku pech!
🙂 Kwam in de verleiding!!
Pas maar op…’t is verslavend 😉
waar geduld hoogtij viert
is het onze carla
die de wereld met mooie verzen versiert.
of zoiets toch :-0
Bijna goed Elsje…haha!